تبادل
لینک هوشمند
ریشه زردچوبه در طب سنتی آسیا برای قرن‌ها به عنوان درمانی برای التهاب مفاصل یا آرتریت کاربرد داشته است. داروهای ضد التهابی نوین که برای درمان آرتریت به کار می روند، عوارض جانبی بسیاری دارند، بنابراین پزشکان و پژوهشگران به دنبال شیوههای درمانی جایگزین برای این بیماری بوده‌اند.
دکتر ژانت ال فانک از کالج پزشکی دانشگاه آریزونا یکی از پژوهشگران در تحقیق فوق در این باره گفت:" هدف ما از بررسی داروهای گیاهی خاص این است که بین خواص مفید گیاهان دارویی سنتی و اثرات زیان بار آنها افتراق دهیم. به این ترتیب امیدواریم نه تنها شیوههای طب سنتی را درک کنیم و به آزمون بگذاریم، بلکه استفاده آنها را نیز پیشرفت دهیم و اصلاح کنیم."
دکتر فانک با دکتر باربارا ان. تیمرمن، رئیس مرکز پژوهش طب گیاهی آریزونا برای بررسی بهتر اثرات مواد شبه کورکومینی در زردچوبه عصاره‌هایی با میزان استاندارد تهیه کردند. سپس تأثیربخشی آنها را بر روی موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به آرتریت روماتوئید آزمایش کردند. نتیجه آن بود که این مواد واقعاً علائم التهاب مفصل را کاهش می دهند.
دکتر فانک معتقد است که نتایج مشابهی در انسان‌ها نیز مورد انتظار است، اما باید با آزمون‌های بالینی ثابت شود.
فانک گفت اگر معلوم شود که چنین اثری در انسان‌ها نیز رخ می دهد، احتمالا روزی 5/1گرم مواد شبه کورکومینی باید مصرف شود، که حدود 10 برابر میزان مصرف روزانه زردچوبه یک فرد متوسط هندی است. بنابراین تنها راه برای تأمین این مقدار مواد شبه کورکومینی، از راه مکمل‌های غذایی است.
به گفته فانک احتمالاً سایر مواد موجود در زردچویه به جز کورکومین هم دارای خواص ضد التهابی هستند و این مواد همراه هم با کورکومین التهاب را مهار می کنند.
دانشمندان نشان داده اند که ماده‌اي شيميايي در ادويه «زردچوبه» وجود دارد که مي تواند سلول هاي سرطاني را نابود کند.
به گزارش ايسنا، از ديرباز تصور مي شد که اين ماده موسوم به «کرکامين» خواص شفابخش دارد و هم اکنون آزمايش هايي به روي آن به عنوان دارويي براي معالجه آرتروز و حتي فراموشي درحال انجام است.
زردچوبه گیاهی است از خانواده زنجبیل به ارتفاع حدود یک متر و نیم که دارای ساقه متورمی است. گلهای زردچوبه به صورت سنبله و به رنگ سبز مایل به زرد می‌باشد. زردچوبه در هندوستان و چین و نقاط حاره زمین می‌روید. از کنار برگهای غلاف در قاعده ساقه ، شاخه‌های کوچک و استوانه‌ای شکل ضخیمی خارج می‌شود که به صورت مورب در زمین فرو رفته و هر یک ایجاد ریشه می‌کنند و مرتبا پایه‌های جدیدی بوجود می‌آورند.
قسمت مورد استفاده این گیاه ، ساقه زیرزمینی آن است که پس از خارج کردن از زمین تمیز کرده و ریشه‌های آنرا جدا می‌کنند و در آب جوش قرار می‌دهند و پس از تمیز کردن به مدت چند روز آنرا خشک می‌کنند. زردچوبه رنگ زرد یا خاکستری مایل به قهوه‌ای دارد بوی آن معطر و طعم آن تلخ است.
زردچوبه دارای اسانسی مرکب از اسیدهای والرینیک ، کاپرلیک و فلاندون می‌باشد و همچنین دارای سابی‌نین ، سینئول ، بورنئول و الکل تورمرول و ماده کورکومین می‌باشد که رنگ زرد زردچوبه به علت همین ماده کورکومین می‌باشد.
•گرفتگی و انسداد صدا را باز می‌کند و برای تمیز کردن کبد بکار می‌رود.
•مخلوط یک قاشق غذاخوری زردچوبه و یک قاشق انیسون و سرکه برای درمان یرقان مفید است.
•برای رفع دندان درد آنرا در دهان انداخته و بجوید.
•زردچوبه بهترین داروی ضد تورم است و در اروپا و آمریکا از آن بدین منظور استفاده می‌کنند که می‌توان از سه فنجان دم کرده زردچوبه در روز و یا مقدار 2 کپسول سه بار در روز استفاده کرد.
•برای خشک کردن زخمها و رفع درد آنها می‌توان گرد خشک زردچوبه را روی آنها ریخت.
•زردچوبه بادشکن ، تصفیه کننده خون ، تب‌بر ، محرک و انرژی‌زا می‌باشد.
•زردچوبه برای رساندن دمل نیز مفید است.
•خانم‌هائی که عادت ماهیانه آنها نامنظم است برای تنظیم آن باید از زردچوبه استفاده کنند.
•از زردچوبه برای درمان کمر درد ، پشت درد و سینه درد نیز استفاده می‌شود.
•برای درمان اسهال و اسهال خونی حتما از دم کرده زردچوبه استفاده کنید.
•زردچوبه در قدیم برای درمان رماتیسم و سل بکار می‌رفته است.
•برای درمان التهاب لثه ، زردچوبه را دم کرده و آنرا قرقره کنید.
•زردچوبه از سرطان جلوگیری می‌کند بنابراین حتما سعی کنید که در غذاها از زردچوبه استفاده کنید.
مضرات
با تمام مزایای گفته شده باید اشاره کرد که زیاده‌روی در مصرف زردچوبه برای قلب مضر است ولی اگر آنرا با لیمو ترش استفاده کنید اثرات مضر آنرا خنثی می‌سازد.
